wulgarny

wulgarny
wulgarny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, wulgarnyni, wulgarnyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'prostacki, trywialny, ordynarny; nieakceptowany ze względu na niezgodność z zasadami kultury bycia; nieprzyzwoity': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wulgarne zachowanie się. Wulgarne piosenki, teksty. Wulgarne słowa, wyrażenia. Wulgarne sceny filmowe. Wulgarne rysy twarzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozumiany lub interpretowany zbyt powierzchownie, w sposób uproszczony, fałszujący istotę czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wulgarny epikureizm. <łac.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wulgarny — wulgarnyni, wulgarnyniejszy 1. «ordynarny, nieprzyzwoity, prostacki, trywialny, grubiański» Wulgarna twarz. Wulgarne rysy. Wulgarne słownictwo. Wulgarne wyrażenia, dowcipy. Wulgarna piosenka. Wulgarny sposób ubierania się. 2. «rozumiany,… …   Słownik języka polskiego

  • pewny — 1. Ktoś jest pewny siebie a) «ktoś jest przekonany o swojej wartości»: Sądziła, że będzie cyniczny, pewny siebie i w miarę wulgarny. J. Andrzejewski, Popiół. b) «ktoś jest przeświadczony o słuszności swoich racji» 2. Ktoś jest pewny swego «ktoś… …   Słownik frazeologiczny

  • brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe …   Słownik języka polskiego

  • gminny — gminnynni 1. «związany z gminą jednostką administracyjną, urzędem» Pisarz, urzędnik gminny. Samorząd gminny. Kasa gminna. 2. «związany z gminą związkiem, stowarzyszeniem» Duchowny gminny. 3. przestarz. «pospolity, prostacki, rubaszny, trywialny,… …   Słownik języka polskiego

  • niewyparzony — tylko we fraz. posp. Niewyparzony język, niewyparzona gęba «ktoś mający ordynarny, wulgarny sposób mówienia» ◊ Mieć niewyparzony język, niewyparzoną gębę «używać ordynarnych, wulgarnych słów, wyrażeń; nie liczyć się ze słowami» …   Słownik języka polskiego

  • ordynarny — ordynarnyni, ordynarnyniejszy 1. «wulgarny, trywialny, prostacki, nieokrzesany, grubiański, karczemny; płaski, niewybredny» Ordynarne słowa, wyrazy, piosenki, dowcipy, wyzwiska. Ordynarne zachowanie, kłamstwo, fałszerstwo. Być ordynarnym.… …   Słownik języka polskiego

  • ordynus — m IV, DB. a, Ms. ordynussie; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek ordynarny, nieokrzesany, wulgarny; cham, gbur, grubianin» …   Słownik języka polskiego

  • prostacki — prostackiccy «właściwy prostakowi; nieokrzesany, ordynarny, grubiański, wulgarny» Prostacki sposób bycia. Prostacki język. Prostackie zachowanie. Prostackie maniery, obyczaje. po prostacku «w sposób właściwy prostakowi; ordynarnie, wulgarnie»… …   Słownik języka polskiego

  • rynsztokowy — przym. od rynsztok Rowy rynsztokowe. Rynsztokowe zapachy. przen. «ordynarny, wulgarny» Rynsztokowe słownictwo, dowcipy, piosenki …   Słownik języka polskiego

  • trywialny — «niewybredny, banalny, pospolity, prostacki, ordynarny, wulgarny» Trywialna rozmowa. Trywialne wyrażenie. Trywialny gust. ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”